8 Julai ~ Birthday Ayah

Alhamdulillah...
Hari ini ayah telah berusia 51 tahun...
Masih lagi nampak tegap dan handsome ( walaupon banyak penyakit..hehe )

Malam tadi kte dengan ibu wish ayah je..
Kte throwback skit masa lepas sahur 7 Julai...
Which is pagi semalam...
Masa tengah lepak depan tv same2 nak tunggu azan subuh,
Entah macam mana boleh ibu tertanya pasal tarikh lak...
Lepas tu kte jawab je la.. 7 hari bulan...
Ibu: Eh! Hari ni hari jadi awak laaa... Selamat Hari Jadi, abang!! (terus duduk daripada baring)
And I was like... =.="
Me: Birthday ayah esok, ibu.. 8 hari bulan... 8/7...
Ayah: Eh? Dah bulan 7 ea? ya Allah.. cepatnya laa masa.. tak sedor pon...

Kelakar sebab ibu terlebih excited...
dan paling kelakar sebab ayah sendiri tak perasan birthday ayah...

Terus terang cakap..
Ayah bukan seorang yang sentimental.... huhu
tapi ibu, sangat sentimental...
Dari segi apa??
Ingatan terhadap orang...

Okay, kte bagi contoh...
Birthday family k...
Ibu still ingat birthday arwah tok abah, tok mak dengan adik beradik ibu 9 orang..
kadang-kadang dengan birthday ipar dengan anniversary dorang pon ibu ingat...
Kalau silap pon beza satu dua hari je...
Tapi ayah??? hmmm... Haghaammm,,,,hahaha
kalau tanya birthday nenek pon ayah belum tentu ingat..
apa lagi adik-beradik ayah 7 orang tu (lagipon memang tak rapat sangat)

Kte? Mungkin kte ikut ibu kowt??
Sebab tu birthday ayah ibu dengan kakak kte tahu...
Termasok birthday sepupu-sepupu dengan anak sedara kte...
Chacha, ain, alep, apit, abang, kak ipah...
Birthday ex-ex kte,,,
Aiman, Am, Ami, Afiq, Amirul, Amin, Izhar, Aryn...
Birthday bestfriend kte,
Mon-mon, chynta, lisqa, mas, nyet, boyot, dll...
Kawan-kawan lain...
Birthday Pwincessa...
And of course,, birthday dea... 26hb March 1995...
Ktorg berkongsi zodiak yang sama... Aries...

Kte hafal ic ayah ibu dengan kakak...
Ic dea pon kte hafal...
Nombor telefon??
Nombor ayah ibu kakak dan nombor-nombor kte pon kte hafal..
Dulu hafal semua nombor ex tapi lepas kte dengan dea,,,
Dea berjaya buat kte lupa banyak tentang ex kte...

Oh ya! pasal ic..
Ayah kan ada ic awam dan nombor anggota kn??
Kelakarnya, ayah sampai sekarang tak pernah hafal ic awam ayah..
dan kalau ada apa-apa urusan surat rasmi, mesti ayah rujuk kte kalau malas nak buka wallet tengok ic... sebab ayah tahu kte hafal nombor ic ayah...

Internet banking???
Jangan cakap.. memang kte jadi mesin pengingat,,,
Baik maybank2u, baik cimb clicks...
Fb insta wechat ibu pon sme....
Aduiii...

Kadang-kadang kte risau...
Andai kata, hmm.. apa-apa jadi kat kte...
Siapa nak jaga ayah ibu??
Tapi bila pikir balik, kte takkan sanggup jugak...
Kte tak ada sesiapa selain ayah ibu... :'(
Sebab tu, kte pernah cakap dengan dia dulu...
Dalam keadaan sekarang ni,
andai kata kte disuruh membuat pilihan antara ayah ibu atau dia...
Kte jujur kte akan pertahankan ayah ibu...
Itulah syurga kte selama ini...

Cerita pasal birthday...
Teringat masa birthday dea...
Sehari sebelum tu masa call ibu saja beritahu ibu...
"ibu, esok birthday asry?"
"hmmm... habis tu?"
"tak de pape... orang gtau je..."
Tapi tak sangka memang ibu wish esoknya...
Yang lagi tak boleh blah...
Tak tahu laa ape perbualan antara ayah dengan ibu kat umah masa tu...
tapi yang pasti tiba-tiba ayah call....
"Teen! hari ni hari jadi Asry ea??"
"Errr... ha'ah.. kenapa ayah?"
"Kenapa kau tak beritahu ayah.?? Bak sini nombor Asry.."
"Ayah nak buat ape??"
"Ayah nak wish dia laa.. walaupon dah lambat ni.."
Hehurm.. :')
Comel kan? Jujur, dia ada lah orang luar pertama yang dapat layanan macam tu...
Macam mana hati kte tak terusik?? :'(

Setiap kali solat kte berdoa...

"Andai tertulis di Luh Mahfuz dia adalah jodoh kte... maka tabahkanlah hati menerima segala dugaan ini.. Andai dia bukan jodoh kte, kte redha... Sebab kte yakin, perancangan Allah adalah yang terbaik buat hambanya... Perasaan ini datang daripada-Nya, dan kepada-Nya jua lah kte serah kan..."

Pejal selalu ingat kan...

Allah tak kejam, Allah cuma nak uji...

Semalam kte cakap dengan Pejal...
Perasan tak?? Last-last kte berempat menanggung seksanya merindu orang yang tak patut kte rindui kan?? Siapa kte berempat?? Pejal, Ipan, kte dengan dia...
Pejal yang rindukan Sri, Ipan yang rindu kan Puteri... hmm.. Kte, yg sntiasa rindukn dia..
Dia? mungkin rindu gak? No3! dia rindu kte!

Sakit sangat semalam kte dapat tahu satu benda...
Hmm...
Tak apa lah...
Biarlah perkara tu kte simpan sendiri...
Biar cerita dan kebenaran tu kte simpan antara kte dan individu yang kte tanya tu...
Terima kasih...
Mungkin kte memang tak cukup baik...
Selalu bawa pengaruh buruk kat orang...
Kte tak minta sesiapa untuk tahan dengan perangai kte...
Yang dapat terima kte seadanya, bantu lah kte berubah untuk jadi seorang yang lebih baik,,,
Jangan lah hina dan biarkan kte terus dengan keburukan kte...

Kte redha dan ikhlas dengan ketentuan Allah...
Allah nak uji kte...
Allah rindukan rintihan kte,,,
Kalau ini dapat buatkan kte lebih dekat dengan Allah...
Kte redha.... Kte ikhlas...
Kerana Allah maha Mengerti...

Akhir kalam, assalamualaikum...
172112.

Sederhana tapi Bahagia

Tajuk itu merujuk kepada keluarga kte...
Yup, my family...

Kte rasa, nikmat Allah yang paling kte bersyukur miliki di dunia ini adalah keluarga..
Biasa lah, tak semua nya indah...
Tapi itu yang melengkapkan diri kte kan?

Semalam lepas solat Maghrib,
Seperti rutin biasa selepas solat kami akan bersalam dan minta maaf...
Tetapi semalam masa salam ibu..
Kte terus terang.. kte cakap,,
"Ibu, jadikanlah kehadiran adik dalam rumah ini betul-betul wujud.. Cakaplah dengan adik, ibu... jangan bila jauh bukan main rindu tapi bila dekat ibu buat tak tahu je..."

Hmmm... 
Setiap kali kte jujur isi hati kte kat ayah ibu...
Selalunya air mata kte wajib mengalir...
Bak kata Pejal,
"kata-kata yang lahir daripada hati akan sampai ke hati jugak.."

Ye, masa tu... Masing-masing luahkan rasa yang terbuku...
Semua keluar...huhu
Ibu nak kte buat kerja rumah tanpa disuruh..
Tapi kte ni pulak macam kampung kte (Batu Pahat)...
Maksudnya, kte ni umpama batu yang perlu dipahat baru dapat ukiran...
(Err.. faham tak??)

Esoknye (which is today)...
Kte pon mulakan pagi kte dengan kejut ayah ibu bangun sahur pukul 4.30pagi...
Sementara tunggu ayah bangun, ibu lak kat dapur...
Kte mandi... bersihkan diri... segarkan badan...

Then tolong ibu apa-apa yang patut kat dapur...
Lepas habis makan kte terus kemas dapur... (takut lupa)
Bila dah azan, macam biasa lah... Kitorang solat Subuh berjemaah...
Lepas tu ayah siap nak pergi kerja...
Pukul 7pagi sampai 3petang...

Risau sebenarnya tiap kali tengok ayah pergi kerja...
Katarak mata kanan ayah doktor kata dah lebih 80%..
Ayah pernah cakap yang kadang-kadang masa bawa motor...
Ayah tak perasan ada kereta sebelah kanan ayah... :-(
Gila tak risau kalau macam tu sekali???

Kalau ikut appointment hujung bulan 7 ni...
tapi, baru check up lagi...
Bila nak operate nye???
Hmm.. Hospital kerajaan.. ramai kena tunggu giliran...
Kalau swasta lain laa... tapi harga pon dah berapa...
Tak rabak kocek seluar?? 

Okay sambung.. 
Lepas ayah pergi kerja..
Ibu tidur jap..
Memang tak nak kacau...
Yelah, ibu tidur tak teratur kowt tiap-tiap malam sebab nak siapkan jahitan...
Kadang-kadang sehari berapa jam je pon ibu tidur...

Disaat orang lain dah start sibuk nak bershopping bagai...
Ibu masih lagi struggle siapkan tempahan baju raya orang..
Korbankan masa dan tenaga...
Setiap tahun bila bulan Ramadhan...
Rumah adalah tanggungan kte...
So maknanya, basuh baju, keringkan baju, lipat kain, kemas dapur, vacuum rumah, masak nasi, buat air, dll under pengurusan kte...
Yang kte tabik spring kat ibu, sepanjang bulan puasa ni...
Setiap tahun...
Ibu tak pernah lepas tanggungjawab untuk masakan berbuka setiap hari...
Yup, setiap hari...
NO bazaar-bazaar k...
Kalau diberi pilihan pon memang kte tak nak...

Jadi sementara ibu tidur, masa tu lah kte nak buat ape yang patut..
Basuh, keringkan dan lipat baju... (dan baca novel..hehe)
Cuba tak nak tidur...

Bila ibu dah bangun, 
macam biasa lah.. kte teman ibu menjahit... (sambil baca novel)
Niat di hati ingin lelap seketika sebelum zohor.. (aiceehhh...)
Target nak laksanakan rancangan tu pukul 11pagi... (konon sampai kul 1 je laa)
Tapi........ (kwang3)
Ibu suruh kemas robok...
Gila tak kemas???
Dah tak muat baju-baju nak letak nok! haha

Mana tak nya, baju yang masa tadika pon sampai sekarang kte simpan dan kte boleh pakai..
Ibu suruh bagi orang...
Eh memang tak laa derr...
Dalam mimpi arr wa nak bagi barang wa kat orang... (tak semua)
Sayang kowt... sebab pikir ayah ibu beli..
Ada yang ada kenangan yang tersendiri lak tu...
(kte ni sentimental sikit orang nye,,terlalu hidup dalam kenangan)

Masa kemas robok, jumpa kotak-kotak kenangan...
Kotak bentuk love kisah masa form4...
Dengan 1st experience kte...
Then jumpa gak kotak hitam merah...
Kotak yang berisi keychain-keychain sebebat yang dia pernah pos ke rumah..
Keychain masa dea pergi Paris lepas habis matriks dulu..
Hadiah yang dia bagi ayah (lighter), ayah letak dalam robok kaca (amboi, untunglah special)

Satu benda yang ayah selalu didik dan ingat kan kte...
Hargai pemberian orang...
Barang yang orang bagi kte, janagn pernah bagi orang lain...
Setiap barang yang orang bagi, hargai dan simpan elok-elok...
Dan yang ayah selalu pesan...
Ingat orang-orang yang hargai kau...
Hargai mereka lebih daripada mereka hargai kau...
Ingat orang yang bagi hadiah kat kau...
Bukan mudah orang nak bagi hadiah kat orang lain...

Ayah didik kte untuk hargai pemberian seseorang dan tunjuk kan rasa penghargaan dan terharu kte tu.. supaya orang yang bagi tu pon rasa tak sia-sia bagi barang kat kte...
Sebab tu adakalanya kte akan rasa sedikit kecewa kalau pemberian kte, tak mendapat sambutan yang tunjuk kan orang tu terharu...
Rasa kecewa tu sebab kte rasa macam kte gagal...
Gagal buat orang tu happy dan terharu...
Macam mana nak terangkan ekk?? macam tu laa...

Eh kejap...
Kte dah cerita sampai mana ekk??
Oh.. kemas robok...

Okay, Kemas punya kemas....
Mata dah rabak beb....
Masa tu dah 12.30tengah hari...
Kemas cepat-cepat... then baring sat....
Mula-mula ingat nak minta izin ibu...
tapi... err.... kte kenal ibu kte...
Kalau kte cakap nak lelap jap, kompom ibu jap...
"Haa... tiap kali aku suruh nak berak laa nak tido laa nak itu laa ini laa...."
Faham tak kenapa kte tidur senyap-senyap... hehe

As i said tadi...
Kononnya nak bangun kul 1petang....
Huh! Haghammm....
Last-last sedar betul pukul 3petang...
Ini lah masalah teruk kte... dah tidur liat nak bngun...
Setiap kali konon nak tidur kejap sebelum zohor last-last berjam-jam!
Teringat masa ajak Lili tidur, masa Lili ajak study Anatomy..
Tengok lah tu, orang datang bilik ajak study...
Dia ajak orang tidur,,,
Haish.. ateen...ateen....

Okay, kelakarnya hari ni bila ayah balik kerja...
Alolo.. cian dia penat kerja...
Ayah kata macam tak cukup tidur...
Memang lah!! dah tahu kerja pagi, pergi tidur awal..
Lepas tu berjaga sampai pagi.. then lelap jap...
Rasa-rasa???

Lepas mandi ayah tidur...
dah pukul  5petang, nak kejut ayah solat Asar sama-sama (macam biasa lah)
Amboi, liat bebenor laahai nak bangunnya... =.="
Ok, make it short..
Last-last pukul 6 petang ayah bangun...
Ma'mum (kte dengan ibu) dah lama tunggu imam (ayah)...
Solat jemaah macam biasa...

Yang kelakar bila wirid...
Satu hapak pon tak dengar suara...
Ayah pejam mata sambil tunduk...
Kte pandang ibu, ibu pandang kte...
Angguk, then ktorg mengesot ke depan sikit...
Masih tak dengar toqq...
Nak gelak pon ada tengok ayah tersenggut-senggut...
Dalam diam amek phone ayah rakam...
Dekak gila tengok ayah laa...

Berbuka macam biasa...
Dengan air dengan kurma sepanjang azan...
Habis azan ktorg solat Maghrib berjemaah lepas tu makan!
Hari ni ibu masak ikan siakap masak 3 rasa...
Dap3..
Sebelum tu dok berkira-kira nak masak stim or 3 rasa..
Ayah suka stim, kte suka 3 rasa...
(ni cerita pasal ikan siakap ok)
Last-last ayah mengalah sebab dah lama gak tak makan...

Lepas tu macam biasa kemas dapur lepas makan...
Then tengok berita...
Ayah tak kasi sesiapa tidur...
Azan Isyak je ayah terus masuk bilik air amek wuduk...
Ayah selalu cakap, dah solat awal-awal senang...
Dah tak payah pikir dah nanti...

Lepas solat, ayah suruh goreng sosej laa pulak...
haish,,, banyak songeh...hehe

Lepas tu, Isnin sampai Jumaat pukul 10malam Astro Ria...
Drama 'M.A.I.D'...
Sejak bila mereka minat drama?? tak pasti...
tapi yang pasti, kte pon ter'fall in love' dengan cerita tu..
Bukan sebab apa, cerita tu,,,
Reminds me of him...
'Abang' 'Sayang'... Entah la nak terangkan macam mana tapi...hmm....
Tapi jujur, sweet gak laa cerita tu...

Dah 1.31 pagi lah,,,
Kepala dah macam nak pecah ni...
Lain kali laa sambung...
Esok-esok laa pulak ye??
Nak turu dulu yo??
Selamat malam semua...
Selamat malam, orang tua,,,
I miss you...hmm..

Salam sakit kepala,
172112

Nikmat dan Ujian

Nikmat...

Pleasure...
Malam ni kte nak cuba ketengahkan nikmat yang kte, sebagai manusia peroleh setiap saat semenjak Nur kte ada di dalam rahim ibu kte...

Apa nikmat tu???
Nikmat kehidupan....
Nikmat nafas yang kte hirup setiap saat tanpa kte sedar...
Nikmat penglihatan yang kte nikmati setiap kali memandang sekeliling, prasarana, alam, matahari, bulan bintang, ciptaan Allah...
Nikmat pendengaran, untuk mendengar kicauan burung, deras air yang mengalir, azan, suara tenang ayah ibu...
Nikmat pancaindera....

Nikmat paling agung...
Nikmat dilahirkan sebagai seorang muslim...
Dilahir dalam Islam...

Allah memberi kte nikmat yang sangat agung...
Kte bersyukur sangat...
Tetapi, adakah kte cukup baik untuk dilihat sebagai muslimat??

Ya ALLAH...
Hamba-Mu yang lalai dan leka ini sering tersasar daripada landasan-Mu...
Terlalu Agung Rahmat dan kasih sayang-Mu...
Meski banyak dosa yang telah saya lakukan, Allah tetap memberikan nikmat-Nya setiap hari.. setiap saat, setiap detik...
Tanpa kte sedar, kte sedang berkelip mata entah yang berapa kali untuk hari ini...
Tanpa kte sedar, kte sedang menghirup udara atau lebih sains, oksigen...
Tanpa kte sedar, dalam sistem badan kte sentiasa bekerja keras...
Jantung kte masih lagi mengepam darah ke seluruh badan...
Buah pinggang masih menjadi 'filter' untuk membuang 'waste product' dalam badan dalam bentuk urine atau lebih senang sebut, air kencing...
Otak masih lagi waras dan mampu berfikir...
Tangan masih lagi aktif 'menari-nari' di atas keyboard untuk menaip apa yang terlintas di fikiran kte saat ini...
'Mereka semua ikut tagline Wonderpets'
"Apa yang penting? .....KERJASAMA!...."
Yup... Agak-agak kalau ada yang tak berfungsi, teratur ke sistem dalam badan ini ek?
Tak ke biol jadi nye kan??

Kalau nak cerita tentang nikmat yang Allah pinjam ini...
Memang tak tergambar setiap kasih sayang dan nikmat-Nya...

Kte sedar kte tak sebaik para anbiya'...
Tetapi, tak salah kan untuk menjadi yang lebih baik kan??
Daripada Allah datangnya kte...
Dan pada-Nya jua kte akan kembali...
Rasa ketenangan itu datang daripada Allah...
Kte harap Allah memberikan ketenangan itu...


Ujian....
Pada pendapat kalian (kalau ada yang baca)
Apa bentuk perkara yang kalian labelkan sebagai ujian??
Dugaan? Musibah?? Kesusahan???

Sedar tak kalian...
Bahawa ujian yang Allah berikan adalah dalam pelbagai bentuk...
Sebagai contoh, Kepandaian....
Allah nak uji, kepandaian itu akan membuatkan seseorang individu itu menjadi SoMBonG??
Baik hati? Yelah, nak tolong ajar kawan-kawan lain ke?? Simpan sorang? Pentingkan diri...
Rendah diri? sebab sedar itu semua dengan izin Allah...?
Bergantung kepada individu...

Bagaimana pula dengan kekayaan??
Itu pun sejenis ujian jugak ke?
Mungkin? KOrang rasa??

Allah nak uji sama ada kte menjadi seorang yang sombong, bongkak, takbur, ujub, riak, hidung tinggi, kerek ke tak... Mungkin??
Tak semua orang sama kan??
Ada orang yang mungkin gunakan kekayaan untuk membantu orang lain dengan ikhlas...
Tak kurang juga orang yang bantu sekadar untuk mendapat nama?
Ada yang sanggup menyamar jadi orang biasa agar diri tidak terlalu hanyut dengan kekayaan yang ada... tapi tak salah ke yang ada kalanya sanggup menipu??

Manusia ni pelik kan??
Banyak sangat ragamnya...
Allah tetap tidak pernah putus turun kan nikmat-Nya...
Nikmat keamanan, ketenangan, kebahagiaan...

Hari ni, kte cuba nak tenangkan hati ini dengan fikirkan persoalan...
Sibuk kan otak dengan 'assignment' ni...
Bila buat-buat busy, dengan harapan dapat lupakan kenangan seketika..
Tapi,,,hmmm...
Like I always say....

"IT TAKES FOREVER TO FORGET SOMEONE SPECIAL IN YOUR LIFE"

Kelakar kan? Kadang-kadang rasa macam baru semalam kte tempuh segala kenangan manis dengan seseorang... Eh lebih tepat, berkongsi kenangan itu...
Yup, kte yakin itu pon kenangan manis untuk dia jugak...
MUngkin?? I don't know... I just hope...
Tak Salah kan?? :')

Semoga Allah terus bantu kte untuk terus kuat dan bertahan...
Dan...ye awak...
Kte akan tunggu awak...

Salam 'JagaDiri',
172112

Benci VS Cinta

Cinta sinonim dengan pasangan kekasih...

Benci pula sinonim dengan musuh...
Antara CINTA dan BENCI terdapat satu garis halus yang memisahkan antara mereka...

Masa kan tidak,
Ada orang yang pada awalnya musuh boleh menjadi kekasih?
Tidak kurang juga, pada kekasih yang menjadi musuh...
Atau lebih tepat 'stranger' selepas berpisah...

Jujur, bagi kte..
Kedua-dua perasaan itu MENYAKITKAN....
Sangat, sangat MeNyAkiTkaN!

Hari ini,
Kte rasa kosong...
Sebak, sedih, pilu... tak tahu kenapa...

Kte dapat pengubat 14saat...
Dia ada hantar voicenote kat WeChat...
"I love you.. Goodnight... Takmo sedih-sedih tau... Tidur ea.. I love you.."
Tak berhenti kte ulang...
Itu je sumber nak dengar suara dea...

Sakit tahu tak Asry...
Kenapa kau buat aku macam ni?? :'(

Aku merana kau tahu tak??

Bukan kte yang mengorat awak at the first place kan??
Awak buat kte sayang awak macam nak mati...
Kte benci awak tahu tak??
Ye! Aku benci kau...
Kte benci sebab awak buat kte sayang sangat kat awak...
Kte benci sebab awak buat kte gunakan perkataan yang paling mahal dalam hidup kte untuk awak.. kte benci sebab awak amek hati kte...

Pulang balik...Pulang balik jiwa kte yang awak dah bawa pergi...
Pulang balik semangat kte...
Pulangkan balik kepercayaan kte...

Daripada dulu, awak suka bagi harapan palsu kat kte!
Awak yakinkan kte sampai kte percaya kat awak, asry...
Awak cakap ibu awak suka kte...
Dan kte percaya cakap awak bulat-bulat!!
Ibu awak sangat suka kte sampai suruh papa awak beritahu untuk jangan hubungi awak lagi! Awak tipu kte!
You said that everything's gonna be okay...
Awak penipu......... :'(

Awak seronok sakan shopping kat KL sedangkan kte kena tanggung derita rindu kat awak...
Kte minta maaf, kte yang nak awak happy...

Awak tag kte dalam insta macam-macam...
Awak balas komen dalam dm insta kte...
Kejap awak buat kte rasa yang kte ada awak...
Lepas tu awak hilang... awak hilang lagi, as...

Sakit tahu tak rasa tu??
SAKIT!!!

Bukan hanya sekedar penghibur
Diriku ini sayang
Bukan pula sekedar pelepas
Rindumu oh sayang
Sakit hatiku
Kau buat begini

Kau datang dan pergi
Sesuka hatimu
Oh... kejamnya dikau
Teganya dikau padaku

Kau pergi dan datang
Sesuka hatimu
Oh... sakitnya hati
Bencinya hati padamu

Sakitnya hati ini
Namun aku rindu
Bencinya hati ini
Tapi aku rindu

As, Nur....lepaskan....As.......
Nur kena buat As benci kat Nur...
Atau, Nur sendiri kena membenci As...
Nur tak boleh mengharap benda yang tak pasti...
Bodoh tahu tak...
Nur dah tak terfikir nak berkawan dengan lelaki dah semenjak Nur ada As!

Kembali kan Fateen yang dulu!!

Kalau Ash ada, mesti dea gelakkan kte yang tengah lemah ni kan??
Mesti dea akan cakap betapa bodoh and pathetic nya keadaan kte sekarang...

Maaf, Asry...
Kte...tak yakin..awak mampu jadi pembela kte....andai awk jodoh kte...

Damn it!!
Macam mana aku nak lupakan kau???
Sedang sepatu yang aku pakai adalah pembelian kau!
Teddy bear yang aku peluk, adalah pemberian kau!
Keychain yang tersangkut kat beg duit ada nombor nama kau!
Baju kau, sapu tangan, kenangan...
Apa yang kau dah buat dengan aku??
Puas hati kau sekarang tengok perempuan yang sangat keras hati ni lemah???

Setiap kali online, orang yang aku harap chat aku adalah kau, Ash Riey...
Kau buat aku yakin yang lelaki baik tu masih wujud...
Kau yang bagi aku harapan tinggi menggunung, Asry...
Sampai hati awak buat kte macam ni...
Tak cukup ke dugaan jarak yang memisahkan kte...
Kte tahu, kte faham...
Bak kata ibu awak, apa sangat lah setahun kte kenal kat matriks...
Kalau nak dibandingkan dengan 4tahun awak nak habis kan degree kat Melaka...
Awak pasti akan jumpa ramai gadis yang baik...
Bukan macam kte...

Kte tak seperti apa yang kalian harapkan...
Aku hanya budak berjiwa kampung yang lahir, membesar dan menetap di pekan...
Meski gah tempatnya; Kuala Lumpur...
Tapi aku hanya budak pekan, budak berek...
Mana layak, mana kan sama dengan awak...

Kte tak sepatutnya bermimpi pun untuk bersama awak, Masa...
Orang pertama yang kte panggil 'Mawaddah' dan mungkin yang terakhir....
Kte tak pernah terfikir nak panggil sesiapa dengan panggilan tu, awak...
Awak yang pertama dalam hidup kte....
Awak banyak memberi perubahan dalam diri kte...

Kte...redha...
Allah nak uji kte...
Kalau ini yang terbaik...
Kte akan...tinggalkan awak...
Berhenti hubungi awak.. seperti mana yang disuruh...
Kte mungkin adalah pengaruh yang jahat kepada awak...
Kte tak pernah layak untuk awak...
Awak carilah gadia yang sekufu dengan awak...
Allah yang hadirkan rasa sayang ini...
Dan pada-Nya jua kte berserah kan perasaan dan hati ini...
Biarlah Allah yang tentukan...

Sampai masa tibanya waktu,
Redup hati kaum berdua;
Bila dua jasad bersatu,
Hidup mati jadi bersama.

Sampaikan salam kte buat Ash...
Dia hadir dalam duka dan marah awak...
Tetapi cukup untuk memberi sebahagian kenangan buat diri kte ini...

kau yang selalu di hati
selalu bersemi di dalam jiwaku
kau takkan ku lupa
dalam hidupku untuk selamanya 

ooo, kenangan dirimu
menyatu dalam darahku
takkan pernah terhapus waktu 

ooo, hatiku bahagia
saat kau ada di sisi
tak ingin kau pergi lagi
meninggalkan aku 

ooo belahan jiwaku
hampa hidupku
jika kau pergi dariku

Terima Kasih kerana menjadi sebahagian daripada kenangan ini...
You are one of the best memories that I ever had in my life...
Kte akan sentiasa doakan yang terbaik dalam hidup awak...
Hanya Allah yang menentukan yang terbaik...
Kte hanya mampu merancang tapi semuanya Allah yang tentu kan...
Kerna Allah adalah sebaik-baik Perancang...

Assalamualaikum...
Salam Perpisahan,
'Cahaya Menarik&Mempersonakan' :'(
(Mungkin cahaya ini akan malap dan takkan bersinar kembali)
172112

Family Always Come 1st

Family... Keluarga...
Insan-insan yang paling rapat dalam hidup kita semua...
Lahirnya kita di atas muka bumi ini juga membentuk sebuah keluarga..

Insan penting dalam sesebuah keluarga adalah...
Ibu dan bapa...
Tak kisah lah apa jua panggilan mereka...
Ayah? Papa? Abi? Daddy? Baba? Walid? Abah?
Ibu? Mama? Mummy? Umi? Mak? Bonda?
Sebagai anak, kita haruslah menghormati dan mengenang jasa mereka..
Bukan mudah untuk memikul tanggungjawab sebagai ibu bapa...

Ayah selalu cakap,
"Orang kata, anak adalah anugerah.. tapi bagi ayah, anak merupakan amanah Allah.."
Siapa sahaja yang sedar perkara ini?
Anak... sebenarnya adalah tanggungjawab dan amanah yang Allah berikan...
Mudah ke? Pasti berat tanggungjawab ini..

Tapi, kadang-kala..
Keluarga ni unik kan?
Setiap keluarga di atas muka bumi Allah ini...
Pasti ada bermacam-macam ragam nya yang tersendiri...

Mungkin ada yang dilahirkan dalam suasana keluarga yang penuh dengan kasih sayang..
Ada juga yang diduga dengan keadaan senang..
Tidak kurang juga yang diduga dengan kesusahan...
Ada juga yang dilahirkan dalam keluarga yang penuh dengan masalah...
Yang bernasib baik dilahirkan dalam suasana kehidupan Islamik...

Seperti yang kte katakan tadi...
Banyak sangat ragam manusia ini...

Kte sendiri, dilahirkan dalam suasana keluarga yang sederhana...
Alhamdulillah...
Yang paling penting, ada tempat berteduh dan rehat yang dipanggil rumah..
Ada makanan dan minuman untuk recharge tenaga...
Ada pakaian untuk menutup dan memelihara kulit daripada terdedah...
Apa lagi yang kurang??
Bersyukur kte dengan segalanya kte miliki...

Latar belakang family kte sangat 'rock'...hehe
Nak tahu sebab apa??
Okay, ayah ibu sangat elok didik kte daripada kecik sampailah kte dah berjaya masuk ke dalam salah sebuah IPTA di Malaysia ini..
Selalu kalau orang bagi apa-apa kat kte...
Parents akan ingatkan, "dapat tu cakap apa?"
Kemudian budak kecik akan jawab, "terima kasih"
hehe.. Normal lah tu kan??
Sama laa dengan ayah ibu...
Kalau salah pon sama juga...
"cakap apa??"
"Saya minta maaf"

Apa yang unik nya family kte??
Memey lah kte dididik cakap "Maaf" dan "Terima Kasih" kepada orang lain...
Yang 'rock'nya kami ni, tiada istilah maaf dan terima kasih antara kami sendiri...hehhe

Okay, tak ada lah teruk sangat macam tu..
Kalau bab terima kasih tu, kalau masing-masing mood tengah baik, ada laa dengar..
Kalau macam minta tolong biasa-biasa je tak ada laa sangat...
Kalau orang pertikaikan, kte tak cakap apa sebab kami dah lali dah...
Tapi bab maaf...hahaha... Memang tak laa derr...
Well, itulah yang dinamakan ego beb..
Masing-masing ego kalau gaduh..

Macam mana lak kalau kami gaduh??
Okay simple..
Kitorang kalau bertekak senang je...
Senyap...
Yes, senyap.. diam... silent...
Sorang pon tak kuar sepatah... Simple kan??

Habis macam mana nak okay balik??
Laa? Lagi laa senang... Biar masa je yang tentu kan...
Apa yang uniknya?
Yelah doe... Lama mana lah pon lu nak tahan diam tak tegur sapa??
Duduk serumah beb.. tahan ke??
Nanti lama-lama ada gak yang akan buat kami need each other kan?
Kata family,... lu campak laa mana pon... darah yang mengalir dalam badan tu darah dorang gak kan?
Maaf? Perlu ke?? haha

Apa lagi? Ktorg selamba...
Antaranya??
Macam tadi.. sengal...
Ayah panggil... then suruh amek kan insulin dalam beg keje...
Masok bilik ayah pakai seluar dalam je...
Selambe badak betul...
Sakai... Mana anak dia tak tingtong macam ni...
Ibu pon kadang-kadang gitu gak...hahaha...
Sama-sama sakai...termasuk kte...

Apa lagi yang buatkan ktorg rare??
Kalau korang sendiri laa..
Parents bahasa kan diri dengan korang apa??
Sayang? Adik? Along? Angah ? dan sebagainya lah kan...
Ayah ibu rare...
Kau Aku je senang...hehe
Antara ayah ibu sendiri pon kau aku... (ok, sbenarnya ayah yg dok kau aku)
Kasar??
For me, itu just perkataan...
Yang penting masing-masing tahu and faham sebenarnya..

Okay jujur..
Tipu la kalau tak rasa pape dengar parents orang panggil "sayang" kat anak...

Macam mama kak Bella...
Sweetnye lahai tengok Mama panggil akak, "Sayang"...
Rasa macam nak gak doe...
Sweet kowt..

Tapi bila pikir balik, bersyukur lah dengan apa yang kte ada kan??
Ibu penyayang apa...
Ayah ibu sebenarnye caring sangat tau...
Tapi masalahnya,..
Kitorang ni ada masalah, tak reti nak tunjuk kan sayang ktorg...

Sepanjang dah 20tahun hidup...
Jujur, tak pernah dengar ayah sebut "I Love You" kat Ibu...
Nope... Not in the million years... hahaha
Kata ayah, "lelaki ni tak pandai nak tunjuk kan sayang dia"
Aduiii... yeke??
As...hmm...Asry tak pun... :-(
Mungkin sekarang dah tak dapat nak dengar tapi... i.. i trust him...

Hari ni tak tahu la dah kenapa dengan kte...
Gelisah sangat tau...
Tak senang duduk...
Rasa macam entahlah...
Macam mana nak cakap ekk??
Aduuiii...

Tapi jujur lah... Rasa tak keruan...
Asyik pikir kan awak...
Erm.. and,,, kte...tetiba,...rasa....541794P
Awak tahu kan kalau kte tengah pe'ot macam mana... =.="

Kte ingat macam nak sangat call awak malam ni (padahal tak ada kedit)
Kte minta tolong kak Bella chat awak...
Just nak make sure tu awak sebelum nak chat awak sendiri...
Then kte dapat tahu yang awak sekarang ada kat KL..
Awak, kte tak tahu macam mana nak describe feeling kte masa tu taw...
Sedih? Sebak? Happy? Suka?? Terkilan???
Entah lah awak... kte pon dah tak tahu dah...

Jujur, kte dah tak tahu nak rasa apa dah sekarang awak...

Kte rasa, mungkin perlahan-lahan kte cuba untuk terima hakikat ini...

Awak, Kte selalu ingat kat awak...
Utama kan keluarga..
Priority dalam kehidupan kte adalah keluarga...
Dorang yang bersama awak lebih lama daripada kte...
Kte? Ibarat burung yang hinggap sebentar di atas dahan kehidupan awak...
Kte bukan pokok yang tumbuh membesar dan gah daripada sekecil-kecil akar...

Awak faham tak maksud kte??
Sorry, minat terhadap sastera masih lagi mempengaruhi kata-kata kte...huhu

Jadilah anak yang bertanggungjawab untuk keluarga awak..
Jadilah contoh yang terbaik untuk adik-adik awak..
Jadilah seorang anak yang boleh memjadi pembela keluarga...
Jadilah seperti apa yang diingini oleh parents awak...

Kte minta maaf atas segalanya...
Andai kehadiran kte dalam hidup awak selama ini hanya membuatkan awak jauh daripada keluarga awak, awak sering dimarahi, awak sering dalam keadaan tersepit dan serba salah...
Kte mohon maaf atas segala kesulitan yang menimpa awak gara-gara kte...
Awak, jaga diri awak baik-baik ye?
Walau di mana pon awak berada, kte akan selalu doakan awak...

Awak 'hadir' dalam angan-angan kte,,,

Awak sering 'disebut' daripada kte kecil sehingga kini,,

Awak berada di 'sekeliling' kte,,

Awak 'berdetik' setiap saat,,,

Awak lah Asr', Masa kte.... :'(

Salam RiNDu,

172112

Not Fairy Tale...

Assalamualaikum..

Daripada kte kecil, kte suka sangat tengok Fairytale...
Just name it... Apa je kisah dongeng yang kte tak pernah tengok...
Cinderella...Cinderella II: dreams come true... Cinderella III: a twist of time...
Snow White... Sleeping Beauty... Aladdin... Beauty and the Beast...

Masa kecik, mudah sangat terpedaya dengan kata-kata....
"....and they live happily ever after...."

Dah besar ni mula terfikir...
Sejauh mana kebenaran quotes tu??

Kte yakin...
Kalau dalam masakan pun ada manis, masam, masin nya...
Macam itu juga kehidupan kan??
Ada suka, duka, tawa, nangisnya...

Allah swt tak pernah kejam...
Allah berikan manusia ujian dan dugaan supaya kte ingat pada-Nya...
Allah takkan menguji seseorang hambanya itu melebihi kesanggupan hamba-Nya..

"Smile, princess..."
Kata-kata itu diucap, di saat embun jernih menitis di tubir mata..
Itu adalah kata-kata pengubat agar kte paksa diri kte senyum di hadapannya..
Sejujurnya, dia adalah orang pertama yang ucapkan kata-kata indah itu...
Princess... hmm... Kte sangat suka princess...
Dalam kekasaran kte, hakikatnya kte sangat suka kisah dongeng Puteri, Princess...
Dan dia, bukan sesiapa disaat itu...
Hanyalah sahabat yang baru kte kenal...
Tapi dia menggelarkan kte panggilan yang kte sangat suka dan ingin kan...
Kte pernah teringin sangat ada nama "Puteri" di hadapan nama kte...
Nak juga fefeling Princess kan?
Tapi kte bersyukur dengan nama unik yang kte ada sekarang...

Dia,,
Banyak memberi kesan dalam hidup kte...
Kte sedar betapa kehadiran dia banyak memberi impak dalam hidup kte...

Hari ni, kte nampak awak chat dalam group KacangKidz...
Ya Allah...
Kte tak berani nak chat group-group yang ada awak...
Even nak like status-status awak pun kte takut kena marah...

Awak,
Kte rindu...
Kte terfikir nak minta izin ibu awak untuk contact awak sebulan sekali...
Cukuplah awak...
Kte tak berani nak minta lebih...
Tapi kte terfikir balik...
Boleh ke?? :'(

Lepas tu kte terfikir nak jumpa awak...
Setahun sekali pon tak apa lah awak...
Sehari cukup...
Cukup sekadar awak tak lupakan kte...
Cukup sekadar kte nak awak tahu yang kte masih sayang kan awak...

Awak,,
Betul awak cakap...
Kte dah faham maksud awak...
Untuk menjadi seorang kawan kepada awak pun kte tak sanggup, awak...
Kte tak mampu,...
Kte baru faham kenapa awak selalu cakap macam tu setiap kali kte nak ubah status hubungan kte sebagai kawan atau sahabat semula...
Kte dah faham sekarang...

Awak,,,
Dulu, setiap hari... Selalu awak cakap awak sayang kte...
Dan kte hanya akan jawab "Tahu..."..
Tapi awak tak pernah bosan cakap yang awk sayang kte...
Walaupon respon kte hanyalah itu je...
Bila kte persoalkan jangan selalu cakap nanti kte bosan kang...
Tapi, awak... kte salah...
Kte tak pernah bosan, malah kte rindu..
Kte rindu sangat nak dengar awak cakap awak sayang kte...
Klise kan?? Tapi... itu lah hakikat...

Abang...
Nur tak pandai nak sweet-sweet macam perempuan lain...
Nur susah nak cakap lembut-lembut, nak manja-manja apa semua...
Tapi Nur nak abang tahu yang Nur sangat menghargai kehadiran abang dalam hidup Nur..
Nur sangat merindui abang setiap saat yang kte habis kan bersama...

Awak ingat masa sebelum awak balik cuti sempena KAKOM??
Kte dengan achu tak balik sebab jadi sukarelawan KAKOM...
Aryn pon tak balik sebab dia jadi penari perasmian KAKOM...

Awak ingat masa petang tu awak nak pulang kan rantai kte??
Kat tepi Dewan Sri Ledang...
Awak ajak kte teman awak sebelum awak balik,
Awak macam clumsy gila... macam tak tentu arah...
Kejap nak masuk DSL, kejap kuar balik.. Last-last pergi kat tepi...
Nafas awak pon tak normal.. awak macam tercungap-cungap...
Masa kte sibuk membebel pasal rantai kte, tetiba awak pegang bahu kte, tarik, cium pipi kte then awak lari sekuat-kuat hati... tinggalkan kte yang terpacak jadi batu... :')
Awak ingat awak??

Masa tu, kte freeze wak.. Beku...
Tak tahu nak buat apa...
Lama kte terpacak sorang kat situ...

Sepanjang awak naik bas, kte tengok daripada jauh...
Masa awak duduk dalam bas, awak dok belakang... kte pandang je awak...
Kte call and cakap je dengan awak sambil usha awak...
Bila bas nak gerak, baru awak perasan kte..
Kte senyum je tengok awak tercari-cari kte...

Awak minta maaf sebab tinggalkan kte macam tu je..
Awak pernah cakap yang awak buat macam tu sebab nak 'cop' kte awal-awal...
Awak nak tahu satu benda tak??
Memang sejak saat tu awak dah 'cop' hati kte...
Memang awak dah tempah awal-awal dah, awak...
tapi kte takut, kte tak layak dengan awak...
Awak sendiri pernah cerita kan? Pejal dengan Ipan pon pertikaikan kenapa awak nak perempuan macam kte ni?? Awk gigih gile... :')

Awak!
Kte dah tukar gambar kat 'frame dinding' dalam phone tau...
Nak tengok??

Kte suka gambar tu... Omey angat...huhu

Btw, awak...

Kte rasa, ibu awak buat Line kan??

Ada 2 request Line baru...

'1124iar' dengan I&F...

Well, I trust my instinct this time..

Awak, kte dengan ibu still tak okay lagi...

Hmm... Kte tak tahu nak buat apa dah laa... :-(

Tadi kan awak...

Kte mengadu dengan kak Bella,

Kte rindu awak...

Tengok chat korang, walaupon sikit..

tapi lepas lah gak rindu pada awak....hmm...

Sekarang bulan Julai...

8hb Julai ni birthday ayah.. 

Kte tak tahu nak buat apa...

Kalau ada awak, boleh minta pandangan awak... :'(

Oh ye..

Abang Amir, Kak Yati dengan Apit datang umah...

Tapi apit dah balik Cyberjaya naik motor tadi, abang Amir tido hotel.. keje...

Kak Yati ada kat umah..

Ada lah ibu kawan nak sembang... hmm..

Macam mana kte nak contact awak ?

Nak dengar suara awak.....

Salam RINDU...
172112 <3 451241 53L4177417414

Jeritan Batinku

Assalamualaikum, awak...
Salam bulan Julai...
Sekarang dah nak pukul 3 pagi dah awak...
Kte baru balik daripada NSK...
Tadi beli barang-barang dapur dengan ayah ibu...

Hmm...
Awak, hari ni kte tak dapat buka internet...
Digi dah expired...
Kalau dapat buka pon, kte buka Wechat kat tab...

Lifeless gak...
Bukan sebab tak ada internet...
Hmm.. tak ada awak... :'(

Awak nak tahu, wak...
Rambut kte dah panjang.. dah cecah bahu dah...
Sepanjang hari ini, kte lepas rambut...
Macam yang awak suka tengok... :'(

Oh ye..
Masa sehari sebelum kte senggugut teruk...
Kan masa tu kte berbuka berdua dengan ibu je kan?
Ibu masak sambal ghodok je...
Sambal jawa laa orang panggil...
Cili hijau kisar kasar...
Awak tahu, kte makan banyak sangat malam tu!
Masa lepas solat Maghrib dengan ibu... Lepas Isyak... then lepas ayah balik keje..
3kali wak kte makan...
Makan nasi okay!

Esoknya, nak tahu apa jadi??
Perut kte buat 'clearance stock'... =.="
Hampek ko, sepanjang hari kte beyak...hehe

Hmmmm..
Kan best kalau dapat cerita kat awak betul-betul... :'(

Dahlah.. takkan setiap kali kte nak sedih je kan?
Kte nak awak tahu kte okay...
Kte happy.. sepanjang dengan ayah ibu...
tapi hati, Allah tahu... Selain ayah ibu... ada lagi kekurangan...
Kebahagiaan kte di dunia adalah... Ibu, Ayah dan....awak...
Allah tahu, kebahagiaan kte tak lengkap lagi wak...
Kte akan tunggu...

Awak, kte baru je tumpang wifi buka phone kte...
Awak tidur lambat lagi ea???
2hour ago??
Sekarang nak pukul 4pagi dah awak!
Awk tag nama kte dalam instagram... :'(
Abang,, nur rindu nak mention abang...
Nur rindu abang...
Apa salah Nur, abang??
Apa yang harus Nur lakukan...? :'(
Otokajo???

Nur rindu nak dengar suara abang,,,
Suara ejek abang...
Suara sengau abang...
Suara marah abang...
Semua lah!! :'(

Ya Allah...
Nur tak tahu Nur kuat tak untuk nak tahan...

XOXO,
172112

Rindu Merana

Rindu Merana - Davinci

Lirik lagu: Rindu Merana

Menangis aku kenang
Saat hatiku kau tinggalkan
Hanya sakit yang aku pendam
Dalam rindu yang semakin dalam
Tak tahu harus dimana ku temukan jawabnya

Kau pujaanku dimana
Ku sakit harus menunggu lama
Merana hati merana
Dalam rindu aku bertanya

Kekasih kau yang ku kenang
Jatuhkanku dalam lingkaran
Walau sakit yang aku pendam
Rindu ini tak kunjung padam
Tak tahu harus dimana ku temukan ooh

Kau pujaanku dimana
Ku sakit harus menunggu lama
Merana hati merana
Dalam rindu aku bertanya

Kau pujaanku dimana
Ku sakit harus menunggu lama
Merana hati merana
Dalam rindu aku bertanya

Merana hati merana
Dalam rindu aku bertanya
Sampai nanti selalu bertanya

Read more: http://www.wowkeren.com/lirik/davinci/rindu-merana.html#ixzz3eZ7IjPHd


Assalamualaikum, abang.. :')
Hari ni 30hb.. pagi-pagi lagi Nur dah diserang sebak bila buka Instagram...
Nur nampak abang like gambar Nur... >_<
Ya Allah...
Allah Maha Mengetahui apa yang Nur rasa saat tu abg...
Nur, saja post lagi 1 gambar dalam Insta..
Dan yup! abang jadi orang yang pertama yang like...
Macam nak nangis, abg... :'(
Nur ada komen kat dalam gambar yang Nur send direct kat abang dalam Insta...
URL blog kte berdua ni... tapi Nur baru teringat, Nur...tak boleh contact abang lagi...
Jadi Nur pon padam komen tu.. Nur tak tahu abang sempat baca tak... :'(

Semalam Nur lupa nak beritahu, lutut kiri dengan bahu kanan Nur luka...
Kenapa?? hehe
Nur kan clumsy... Jalan-jalan, dok berlari then langgar sana sini..
Itu je.. Okay je.. Abang jangan risau ok?

Hmmm...
Abang, Nur masih terngiang-ngiang lagi kata-kata itu...
Nur tak tahu nak buat ape...
Sebak sangat....

Petang tadi Nur gaduh dengan ibu...
Nur nak jumpa Lis, dia tak boleh keluar rumah, jadi Nur nak minta izin ibu nak pergi rumah dia..
Dia tengah buat assignment TITAS dengan Etnik.. Kte kan dah amek subjek tu..
Jadi kte ingat nak tolong...
Kte tak desak pon.. Sebab tu kte nak minta izin...
Lepas tu ibu terus cakap, suka hati kau lah...
Anak orang lain hormat mak bapak, mummy tak bagi keluar, dia tak keluar...
Kau lagi penting kan kawan-kawan daripada ibu...
Yang aku pelik tu, bila nak keluar tak sakit lak tu..
Bila kat rumah sakit perut laa, sakit c1p4p laa... :'(

Sebenarnya, sebelum tu..
Ibu dok nangis sebab rindu sangat kat kakak..

Kte makin sebak awak...
Kte geram, kte tahan sangat...
Kte memang tengah tolong ibu sembat baju masa tu awak...

Kte nak amek jahitan ibu sorok kan...
Bila kte amek tu, ibu kata tak payah..
Kte terus meletup...
Sampai hati ibu cakap adik macam-macam, Ibu...
Adik minta izin, ibu.. Adik bukan keluar rumah terus...
Kalau ibu tak bagi tak apa, adik tak desak pon...
Sebab tu adik minta izin...
Ibu cakap anak orang lagi hormat orang tua...
Adik ni teruk sangat ke ibu??
Ibu cakap adik lagi penting kan kawan-kawan...
Kalau adik betul-betul pentingkan kawan, adik dah lama ikut kawan-kawan adik masa dorang pergi Langkawi hari tu.. tapi tak ibu.. Adik balik, sebab apa? adik nak tengok ayah ibu...
Sampai hati ibu cakap adik kat rumah sakit je..
Adik tak minta pon ibu nak sakit macam ni..
Ibu sendiri tahu kalau adik senggugut teruknye macam mana...
Malam tadi adik baring kat depan nak ibu pegang usap adik...
Tapi tak pun, ibu... sampai adik masuk dalam bilik terus... tahan je sakit..
Kakak yang tak ada ibu nangis kan... adik yang depan mata ibu tak pernah nak hargai...
Selama ni berapa kali sangat lah ibu adik minta izin nak keluar...
Ibu tak pernah nak hargai apa yang ada depan mata...

Hmmm.. :'(

Hari ni kte dapat siap sembat semua jahitan ibu yang dah siap..
Dan sepanjang sembat baju tu, kte menangis tak berhenti...
Sampai laa ayah balik lebih kurang pukul 4petang macam tu...
Sakit, abang.. Nur tak suka bertekak dengan ibu...
Dalam masa yang sama, kte asyik ingat awak..
Phone kte, letak gambar awak...

Kte minta maaf, awak...

Tapi kte memang rindu sangat kat awak...

Petang tadi, kte tersepit antara Lis dengan Pejal...

Lis dengar rakaman suara panggilan tu...

Dia cakap, hmmm... lupakan laa..

Kte cerita kat Pejal tapi Pejal pertikaikan kesahihan kata-kata Lis..

Kte faham maksud Pejal... tapi Pejal dok uji suruh tanya macam-macam kat Lis..

Kte jadi serba salah sangat, awak... :'(

Dengan siapa je kte boleh mengadu, awak...

Nothing better than you... Imissyou... :'(

Tadi, sebelum berbuka awak chat kte..

Awak like moment kte.. awak komen moment kte...

Ye, kte baca awak...

Dan kte nak sangat balas... sangat nak!

Kte rindu masa-masa kte dulu...

Walaupon sekadar 1chat sehari... cukup untuk ceriakan hidup Nur...

Abang... Nur yakin, abang masih tunggu Nur chat abang dulu...

Nur nak abang, Nur nak... tapi Nur tak boleh..

Nur tak nak tambahkan masalah pada abang... :'(

Nur dalam proses nak padam saemua moment Nur sebab Nur tahu, 

moment Nur antara punca yang selalu timbulkan masalah buat abang..

Nur minta maaf, abang...

Awak..

Jaga lah diri awak walau di mana pon awak berada awak...

Setiap hari... kte tak pernah lupa nak stalk awak...

Walaupon tak ada yang baru... Cukup sekadar itu awak...

Masa Nur buka whatsapp yang Ipan hantar dalam group, Nur nak tahu abang online tak..

Jadi Nur hantar "."...

Hanya untuk tengok seen dengan delivered...

Bila Nur tekan, mula-mula delivered to Pejal....then....tetiba.... "Mawaddahu Qalbi"..

Jantung Nur dah berdegup kencang....

Nur tutup jap, then buka balik.. Tengok seen kat "." tu...

And awak seorang dah seen... kte jadi sebak.. terus left group...

Takut nak berhadapan dengan awak...

Dalam KacangKidz pon takut nak chat apa-apa dah... :'(

Awak...

Abang... As...

Kte asyik teringat semua, awak...

SEMUA kenangan kte,,,

Audition kat DSL... jatuh kat tepi tasik... "kejutan" awak kat tepi DSL sebelum balik cuti KAKOM... bunga yang awak petik kat tebing tasik... bunga yang awak petik depan blok Kak Farah yang warna pink tu... Space Jump, awak pernah kepung masa kte sandar kat dinding sampai Sara tegur... moment 1st kte dengar siulan awak and cakap kat semua orang itulah jodoh kte sedang kan kte tak kenal and tak tahu pon itu awak masa tu... 1st time jogging dengan awak, masa kte tournament frisbee, setiap kali Nur tengah tunggu kat dalam kawasan gol awak berhenti senyum and panggil Nur, lepas tu kte tangkap setiap balingan awak masa pusingan pertama yang kte menang tu... masa awak nampak pelik kat DKK then awak naik atas, kte teman awak sebab sangat risau kan awak masa tu, itu, 1st time kte pegang tangan awak... masa Ash 'pinjam' badan awak teman kte study kat library, dia buat-buat tidur and kte kacau tangan then dia genggam erat tangan kte sampai kte tergamam... masa awak lawan senamrobik, kte nampak betapa nervousnya awak tengok lawan awk menarikan lagu-lagu kesukaan awak, masa tu, kte genggam erat tangan awak, nak tenang kan awak, alhamdulillah awak Johan...moment bila awak kena ganti jadi suami kte untuk sketsa merdeka-raya, awak dengan kte pakai baju warna biru... masa,,kte berdua sama-sama kebetulan pakai baju warna pink, then jalan pusing KMJ petang tu... masa awak teman kte jalan-jalan malam... masa awak tolong kte panggil sesiapa kat masjid masa kte dalam bilik air...malunye masa tu.... ya Allah, abang... banyak sangat kenangan kte, awak.... :'(

Kte akan tunggu awak...

Untuk, bersihkan nama kte dalam keluarga awak...

Untuk awak kenalkan kte dalam keluarga awak...

Kte akan tunggu saat itu...

I'll wait for you, my love... :'(

XOXO,

172112