Sederhana tapi Bahagia

Tajuk itu merujuk kepada keluarga kte...
Yup, my family...

Kte rasa, nikmat Allah yang paling kte bersyukur miliki di dunia ini adalah keluarga..
Biasa lah, tak semua nya indah...
Tapi itu yang melengkapkan diri kte kan?

Semalam lepas solat Maghrib,
Seperti rutin biasa selepas solat kami akan bersalam dan minta maaf...
Tetapi semalam masa salam ibu..
Kte terus terang.. kte cakap,,
"Ibu, jadikanlah kehadiran adik dalam rumah ini betul-betul wujud.. Cakaplah dengan adik, ibu... jangan bila jauh bukan main rindu tapi bila dekat ibu buat tak tahu je..."

Hmmm... 
Setiap kali kte jujur isi hati kte kat ayah ibu...
Selalunya air mata kte wajib mengalir...
Bak kata Pejal,
"kata-kata yang lahir daripada hati akan sampai ke hati jugak.."

Ye, masa tu... Masing-masing luahkan rasa yang terbuku...
Semua keluar...huhu
Ibu nak kte buat kerja rumah tanpa disuruh..
Tapi kte ni pulak macam kampung kte (Batu Pahat)...
Maksudnya, kte ni umpama batu yang perlu dipahat baru dapat ukiran...
(Err.. faham tak??)

Esoknye (which is today)...
Kte pon mulakan pagi kte dengan kejut ayah ibu bangun sahur pukul 4.30pagi...
Sementara tunggu ayah bangun, ibu lak kat dapur...
Kte mandi... bersihkan diri... segarkan badan...

Then tolong ibu apa-apa yang patut kat dapur...
Lepas habis makan kte terus kemas dapur... (takut lupa)
Bila dah azan, macam biasa lah... Kitorang solat Subuh berjemaah...
Lepas tu ayah siap nak pergi kerja...
Pukul 7pagi sampai 3petang...

Risau sebenarnya tiap kali tengok ayah pergi kerja...
Katarak mata kanan ayah doktor kata dah lebih 80%..
Ayah pernah cakap yang kadang-kadang masa bawa motor...
Ayah tak perasan ada kereta sebelah kanan ayah... :-(
Gila tak risau kalau macam tu sekali???

Kalau ikut appointment hujung bulan 7 ni...
tapi, baru check up lagi...
Bila nak operate nye???
Hmm.. Hospital kerajaan.. ramai kena tunggu giliran...
Kalau swasta lain laa... tapi harga pon dah berapa...
Tak rabak kocek seluar?? 

Okay sambung.. 
Lepas ayah pergi kerja..
Ibu tidur jap..
Memang tak nak kacau...
Yelah, ibu tidur tak teratur kowt tiap-tiap malam sebab nak siapkan jahitan...
Kadang-kadang sehari berapa jam je pon ibu tidur...

Disaat orang lain dah start sibuk nak bershopping bagai...
Ibu masih lagi struggle siapkan tempahan baju raya orang..
Korbankan masa dan tenaga...
Setiap tahun bila bulan Ramadhan...
Rumah adalah tanggungan kte...
So maknanya, basuh baju, keringkan baju, lipat kain, kemas dapur, vacuum rumah, masak nasi, buat air, dll under pengurusan kte...
Yang kte tabik spring kat ibu, sepanjang bulan puasa ni...
Setiap tahun...
Ibu tak pernah lepas tanggungjawab untuk masakan berbuka setiap hari...
Yup, setiap hari...
NO bazaar-bazaar k...
Kalau diberi pilihan pon memang kte tak nak...

Jadi sementara ibu tidur, masa tu lah kte nak buat ape yang patut..
Basuh, keringkan dan lipat baju... (dan baca novel..hehe)
Cuba tak nak tidur...

Bila ibu dah bangun, 
macam biasa lah.. kte teman ibu menjahit... (sambil baca novel)
Niat di hati ingin lelap seketika sebelum zohor.. (aiceehhh...)
Target nak laksanakan rancangan tu pukul 11pagi... (konon sampai kul 1 je laa)
Tapi........ (kwang3)
Ibu suruh kemas robok...
Gila tak kemas???
Dah tak muat baju-baju nak letak nok! haha

Mana tak nya, baju yang masa tadika pon sampai sekarang kte simpan dan kte boleh pakai..
Ibu suruh bagi orang...
Eh memang tak laa derr...
Dalam mimpi arr wa nak bagi barang wa kat orang... (tak semua)
Sayang kowt... sebab pikir ayah ibu beli..
Ada yang ada kenangan yang tersendiri lak tu...
(kte ni sentimental sikit orang nye,,terlalu hidup dalam kenangan)

Masa kemas robok, jumpa kotak-kotak kenangan...
Kotak bentuk love kisah masa form4...
Dengan 1st experience kte...
Then jumpa gak kotak hitam merah...
Kotak yang berisi keychain-keychain sebebat yang dia pernah pos ke rumah..
Keychain masa dea pergi Paris lepas habis matriks dulu..
Hadiah yang dia bagi ayah (lighter), ayah letak dalam robok kaca (amboi, untunglah special)

Satu benda yang ayah selalu didik dan ingat kan kte...
Hargai pemberian orang...
Barang yang orang bagi kte, janagn pernah bagi orang lain...
Setiap barang yang orang bagi, hargai dan simpan elok-elok...
Dan yang ayah selalu pesan...
Ingat orang-orang yang hargai kau...
Hargai mereka lebih daripada mereka hargai kau...
Ingat orang yang bagi hadiah kat kau...
Bukan mudah orang nak bagi hadiah kat orang lain...

Ayah didik kte untuk hargai pemberian seseorang dan tunjuk kan rasa penghargaan dan terharu kte tu.. supaya orang yang bagi tu pon rasa tak sia-sia bagi barang kat kte...
Sebab tu adakalanya kte akan rasa sedikit kecewa kalau pemberian kte, tak mendapat sambutan yang tunjuk kan orang tu terharu...
Rasa kecewa tu sebab kte rasa macam kte gagal...
Gagal buat orang tu happy dan terharu...
Macam mana nak terangkan ekk?? macam tu laa...

Eh kejap...
Kte dah cerita sampai mana ekk??
Oh.. kemas robok...

Okay, Kemas punya kemas....
Mata dah rabak beb....
Masa tu dah 12.30tengah hari...
Kemas cepat-cepat... then baring sat....
Mula-mula ingat nak minta izin ibu...
tapi... err.... kte kenal ibu kte...
Kalau kte cakap nak lelap jap, kompom ibu jap...
"Haa... tiap kali aku suruh nak berak laa nak tido laa nak itu laa ini laa...."
Faham tak kenapa kte tidur senyap-senyap... hehe

As i said tadi...
Kononnya nak bangun kul 1petang....
Huh! Haghammm....
Last-last sedar betul pukul 3petang...
Ini lah masalah teruk kte... dah tidur liat nak bngun...
Setiap kali konon nak tidur kejap sebelum zohor last-last berjam-jam!
Teringat masa ajak Lili tidur, masa Lili ajak study Anatomy..
Tengok lah tu, orang datang bilik ajak study...
Dia ajak orang tidur,,,
Haish.. ateen...ateen....

Okay, kelakarnya hari ni bila ayah balik kerja...
Alolo.. cian dia penat kerja...
Ayah kata macam tak cukup tidur...
Memang lah!! dah tahu kerja pagi, pergi tidur awal..
Lepas tu berjaga sampai pagi.. then lelap jap...
Rasa-rasa???

Lepas mandi ayah tidur...
dah pukul  5petang, nak kejut ayah solat Asar sama-sama (macam biasa lah)
Amboi, liat bebenor laahai nak bangunnya... =.="
Ok, make it short..
Last-last pukul 6 petang ayah bangun...
Ma'mum (kte dengan ibu) dah lama tunggu imam (ayah)...
Solat jemaah macam biasa...

Yang kelakar bila wirid...
Satu hapak pon tak dengar suara...
Ayah pejam mata sambil tunduk...
Kte pandang ibu, ibu pandang kte...
Angguk, then ktorg mengesot ke depan sikit...
Masih tak dengar toqq...
Nak gelak pon ada tengok ayah tersenggut-senggut...
Dalam diam amek phone ayah rakam...
Dekak gila tengok ayah laa...

Berbuka macam biasa...
Dengan air dengan kurma sepanjang azan...
Habis azan ktorg solat Maghrib berjemaah lepas tu makan!
Hari ni ibu masak ikan siakap masak 3 rasa...
Dap3..
Sebelum tu dok berkira-kira nak masak stim or 3 rasa..
Ayah suka stim, kte suka 3 rasa...
(ni cerita pasal ikan siakap ok)
Last-last ayah mengalah sebab dah lama gak tak makan...

Lepas tu macam biasa kemas dapur lepas makan...
Then tengok berita...
Ayah tak kasi sesiapa tidur...
Azan Isyak je ayah terus masuk bilik air amek wuduk...
Ayah selalu cakap, dah solat awal-awal senang...
Dah tak payah pikir dah nanti...

Lepas solat, ayah suruh goreng sosej laa pulak...
haish,,, banyak songeh...hehe

Lepas tu, Isnin sampai Jumaat pukul 10malam Astro Ria...
Drama 'M.A.I.D'...
Sejak bila mereka minat drama?? tak pasti...
tapi yang pasti, kte pon ter'fall in love' dengan cerita tu..
Bukan sebab apa, cerita tu,,,
Reminds me of him...
'Abang' 'Sayang'... Entah la nak terangkan macam mana tapi...hmm....
Tapi jujur, sweet gak laa cerita tu...

Dah 1.31 pagi lah,,,
Kepala dah macam nak pecah ni...
Lain kali laa sambung...
Esok-esok laa pulak ye??
Nak turu dulu yo??
Selamat malam semua...
Selamat malam, orang tua,,,
I miss you...hmm..

Salam sakit kepala,
172112