Kanser

Hari ini, kte dikejutkan dengan berita tentang Abang Amir...
Antara sepupu kte yang rapat sangat dengan keluarga ini...
Kte rapat dengan anak-anak abang Amir, iaitu Alif dan Afiq..
Alif, tua setahun daripada kte, manakala Afiq muda 2tahun daripada kte...

Selama ni seluruh ahli keluarga dah risau dengan keadaan badan Amir yang semakin susut... makan apa pon tak masuk... apa yang masuk, akan keluar balik...
Abang Amir, anak mak long yang sulung...
Seorang yang tak banyak cakap dan sentiasa tersenyum...
Baik sangat... tak pernah kedekut... pemurah...
Tak tergambar kebaikan yang sering abg Amir lakukan....

Hari ini, Jafar Crew semua terkejut dengan hasil pemeriksaan doktor yang menyatakan abg Amir menghidap Kanser Pancreas tahap 4...
Ya Allah... tak tergambar rasa terkejut dan sebak di dada ini...
Ibu menggigil...

Keluarga ktorg memang rapat..
Daripada kte kecik lagi, setiap kali cuti sekolah,
Ayah dan abg Amir akan plan untuk bawa kami bercuti 2 keluarga...
Hampir satu semenanjung kami dah jelajahi bersama...
Sampai pertama kali ayah ibu merasai pengalaman naik kapal terbang dan bercuti ke Bandung pun, disebabkan abg Amir... Masa tu, kte tak ikut... sebab nak SPM...
Tapi sekurang-kurangnya ayah ibu dapat menambah pengalaman yang sangat berharga bercuti ke Bandung bersama abg Amir dan kak Yati... masa tu, Alep dengan Apit pon tak ikut... Ayah lebih serasi berurusan dengan abg Amir...

Sebak...
Kenapa Allah menduga orang sebaik abg Amir dengan dugaan seberat ini??

Bila cerita pasal kanser, kte juga teringat Busu yang menghidap Kanser Usus tahap 4...
Beliau seorang Manager Estet... Boleh dikatakan senang sangat...
Busu dah tamat kimo... Alhamdulillah... Busu tak susut dari segi fizikal...
Selera makan? Alhamdulillah, tak ada masalah.... Cuma kesan kimo pada busu akan buatkan muka busu macam tumbuh jerawat penuh di sekitar muka... tapi dah semakin membaik... apa je yang orang cadang, busu akan cuba...
Amalan busu selalu selepas solat akan membaca yasiin...

Busu adalah keluarga belah ayah yang paling baik...
Tak pernah buat kte rasa terasing sangat macam layanan adik beradik ayah yang lain...
Contoh macam masa tengok Lee Chong Wei masa separuh akhir... dengan bola... JDT vs Kelantan... masa tu kat rumah busu... busu selalu berinteraksi dengan kte... 
Buatkan kte rasa selesa untuk bercerita dan suarakan pendapat...
orang nya pon pemurah, baik... selalu berusaha untuk baik kan semula hubungan antara adik beradik ayah yang agak berantakkan....
Orang yang tak pernah lupakan saudara... ceria orangnya...

Kte sering diuji dengan penyakit yang dihidapi oleh orang-orang baik yang rapat dengan kte... kte tak suka perpisahan... kte tak nak kehilangan orang-orang yang baik seperti mereka... kadang kte terfikir, kalau kte alami situasi yang sama... akan ada kah orang yang akan sebak dan takut akan pemergian kte???

Ya Allah,,,
Saya banyak sangat melakukan dosa...
Di saat Allah memanggil ku suatu hari nanti,,
Sudah bersediakah saya menghadap-Mu, ya Allah..?
Sesungguhnya saya tak layak untuk syurga-Mu...
Namun tak pula saya sanggup untuk ke neraka-Mu...
Dari itu, kurniakanlah...
Keampunan kepada ku, ampunkalah dosa ku...
Sesungguhnya, Allah Maha Pengampun, Maha Mengampuni dosa-dosa besar... :'(

-CaHaYa-